In relaties zijn communicatie, sociale interactie en inleving erg belangrijk. Dat zijn precies drie terreinen die voor een Asperger de nodige moeilijkheden meebrengen, waardoor een relatie hebben niet vanzelfsprekend gemakkelijk verloopt. En dat is natuurlijk best gek, want je bent intelligent, en misschien functioneer je wel op hoog niveau. In je werk ben je succesvol, en word je gewaardeerd, alleen thuis loopt het niet zo.

Communicatie, sociale interactie en inleving hebben natuurlijk met elkaar te maken, maar we proberen ze te onderscheiden en van elk wat voorbeelden te geven.

Communicatie

–      Je denkt vooral logisch en als ‘het niet klopt’ wat de ander zegt, is het dus ook niet waar. Je raakt gemakkelijk in ruzie verwikkeld, en in een welles-nietes interactie. Je kan er ook het zwijgen toe doen, ‘het haalt toch niet uit wat je zegt’, of ‘dan kan ik het ten minste ook niet verkeerd zeggen, of schade aanrichten’. Je krijgt het verwijt dat je niet kunt luisteren en dat er niet met je te praten valt.

–      Je vindt het lastig om te bedenken dat wat de ander zegt ook waar is, terwijl het haaks staat op wat jij denkt. Je blijft daarom vooral bij je eigen standpunt en bent moeilijk in beweging te krijgen. ‘Ik ben toch niet gek’. Of je denkt bij jezelf dat de ander niet spoort, er mankeert beslist iets aan. Die ander wordt steeds bozer of verdrietiger.

–      Je bedenkt niet dat je je ook wel kunt verplaatsen in de ander, dat je je kunt proberen in te leven in de ander, daar kom je niet aan toe, je wilt vooral erkenning voor jouw beleving. Je hebt gewoon gelijk, vind je, en dat wil je krijgen ook. De ander voelt zich tekort gedaan en niet begrepen. Jij blijft uitleggen dat je gelijk hebt.

Sociale interactie

–      In gezelschap zijn, vind je best moeilijk,. Je snapt niet zo goed wat daar nou leuk aan is. Het interesseert je niet zo waar ze het over hebben. en wat jou interesseert lijken anderen niet boeiend te vinden. Wanneer je daar uitgebreid en gepassioneerd over vertelt, haakt je toehoorder af.

–      Je hebt ook last van de vele prikkels die er zijn, ‘wat praten mensen hard, en wat staat die muziek hard’. Je hebt moeite je te concentreren en je bent met je gedachten bij heel andere dingen.

–      Je bent so wie so heel gevoelig, maar dat lijkt niet zo, je komt eerder ongevoelig over. Dat kan wel eens te maken hebben met de muur die je optrekt om de prikkels niet zo hard binnen te laten komen. Omdat je zo overprikkeld bent, kom je niet zo makkelijk aan de gevoelens van een ander toe, daar word je ook heel moe van om naar te luisteren.

–      Je bent snel gestrest, omdat een en ander zo keihard binnen komt. Je ervaart dat als zeer ingrijpend,  alsof er niets van je over blijft. Dat is zo ingrijpend dat je aan sociaal contact nauwelijks toekomt.

Inleving, verbeelding

–      Je lijkt nogal ongevoelig, vooral voor de beleving en gevoelens voor de ander. En dat is vaak ook zo, omdat je zo de handen vol hebt aan je zelf kom je aan die ander niet toe. Je bent niet ongevoelig, juist erg gevoelig, maar het komt wel zo over, je kan echt bot doen en lomp uit de hoek komen, wat weer erg pijnlijk is voor de ander.

–      Als je al iets begrijpt van de ander en meeleeft dan weet je niet hoe je dat onder woorden moet brengen op een manier die de ander goed doet. Maar je vindt het wel degelijk erg dat je partner eronder lijdt dat er geen goed contact is.

–      Je doet je best om aan te sluiten bij je partner, maar contact maken en onderhouden ervaar je als moeilijk, vooral in jullie intieme relatie. Je bent bang om initiatief te nemen, vooral om het niet goed te doen, omdat je initiatief vaak niet de waardering krijgt die het verdient en in plaats daarvan krijg je ‘een klap in je gezicht’.