Dialoog is een wezenlijke ontmoeting tussen mensen. Een dialoog kan plaatsvinden in woorden, maar kent meerdere uitingsvormen, zoals oogcontact, een blik, lichamelijk contact, aanraken, een brief, enz.

In de therapie worden de partners gestimuleerd om de dialoog aan te gaan. Van belang is dat ieder zich bewust is of wordt van zijn eigen afgebakende waarde. Ik ben niet jij en jij bent niet ik, maar jij bent jij en ik ben ik. Je wordt geholpen te ontdekken wie je bent en waar je grenzen liggen. En dat in gesprek te brengen, te onthullen aan je partner, ook in wat je nodig hebt, en elkaar wederzijds te waarderen.

In de dialoog zou je kunnen zeggen dat je gebruik maakt van elkaar. Dat klinkt misschien niet zo aardig, maar het doelt op een creatief geven en nemen, waar beiden verantwoordelijkheid over nemen, zowel in initiatief als respons, en van genieten. Gebruik maken van elkaar is ook belangrijk in het elkaar uitdagen om te groeien aan elkaar, elkaar op te bouwen, hoe dat er ook uitziet, in plaats van elkaar af te breken.

De therapeut stelt zich niet neutraal op, maar is partijdig met beide partners. Het is niet de een of de ander, ik heb gelijk of jij hebt gelijk, maar beiden hebben hun eigen waarheid en gaan daarover in contact met elkaar. Van belang zijn ook de mensen die niet direct in de spreekkamer zijn, maar verbonden zijn aan deze partners, in de keuzes die ze maken, zoals de kinderen. Ook hun belangen gelden en krijgen een plek in het gesprek, rekening houdend met hun kwetsbaarheid.

Voorwaarde voor dialoog is ieders engagement om dit aan te gaan.